ماه ذی الحجه هم اومد,ماه حج و زیارت ,ماه خدا و دیدار معشوق. توی این روزایی که زائرای کعبه عشق میومدن برا خداحافظی ,همش حسرت بودبرام و آرزو که کاش یه روزی که نه تو عالم پیری باشه که تو همین جوونی مهمون خونه خودش کنه,تا شاید حالیم شه عشق چیه ,معشوق واقعی چه صفاتی داره ,تا شاید اینجوری یه کمی از ترافیک این کاروانسرای دل کم شه؟!!!..که این دل ,دل بشه و کعبه ,درون قلبم باشه و قلب بشه حرم خودش....(القلب حرم الله و لا تسکن ....)...ازش خواستم تا که مهمونم کنه نه واسه اینکه بعد اون لقب حاجی رو یدک بکشم ,که حلقه بندگیشو به گردن بندازم...انشالله که به زودی و برا همه.......

اما تو این ماه ,عرفش خیلی دلچسبه و آدمای عاشق رو حسابی کیفور میکنه و برای اونایی که مثه من ماه رمضون و شبهای قدر رو بی بهره رد کردن شاید یه جورایی روز جبران باشه (امتحان برا تجدیدیا) دعای امام حسین تو روز عرفه هم خودش عالمیه..هر چند هر دعایی یه حال خاصی رو می طلبه و هر کسی با یه دعای خاص حال میکنه..

دعای امام حسین تو روز عرفه منو یاد کمیل حضرت علی می ندازه,هر دوتاشون هم باید یه گوشه دنج و خلوت گیر اورد و حسابی خلوت کرد بر عکس دعا توسل که همه عشقش با جمع بودنشه...

دعا رو با حمد خدا شروع میکنه ,بیان بزرگی...,اقرار به مشتاقی.., بیان نعمتها..,عجز در شکر گذاری...,نمی دونم واقعا کیه که وقت مناجات از راز خطهای پیشونی و کوچه هایی که نفس آدم به هنگام تنفس طی میکنه و تب و تاب لبها در شکل دادن به واژه ها بگه؟؟؟؟؟؟؟؟آدم می مونه این جور عجز و اقرا به گناهکار بودن و طلب عفو از جانب کسی چون حسین (ع) بوده؟؟..وقتی با طلبکاری بعضی اوقات خودمون مقایسع می کنم که :..........

خدایا من کسی هستم که فرمانم دادی اما اطاعت نکردم ,نهی ام نمودی اما اجتناب نکردم ,از معصیت بر حذرم داشتی اما امرت را زیر پا گذاشتم و نهی ات را مرتکب شدم ,اما این مخالفت ها از باب دشمنی با تو وبا عنوان گردنکشی در برابر تو نبوده است. بلکه هوای نفس مرا به سوی آنچه تو کنار زده ای و نهی فرموده ای کشانید و این شیطان بود که مرا بر مخالفت یاری داد و با آنکه دانا به وعید های تو بودم و امید به عفوت داشتم .,بر مخالفت اقدام نمودم. اینک در محضرت هستم در حالی که کوچک و خوار و خاشع و ترسانم و به درگاه عفو وآستان رحمت تو پناه آورده ام ,در حالی که یقین دارم هیچ کس مرا از قهر تو امان ندهد.پس مرا ببخش ,چونان بخششی که در حق گدایان آستانت داری و بر من منت گذار با الطافی که بر تو بزرگ نیست.(صحیفه سجادیه)

نوشته شده توسط : مریم

نظر دوستان [ نظر]